Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- me si caelicolae voluissent ducere vitam,
- has mihi servassent sedes. Satis una superque
- vidimus exscidia et captae superavimus urbi.
- Sic O, sic positum adfati discedite corpus.
- Ipse manu mortem inveniam; miserebitur hostis
- exuviasque petet; facilis iactura sepulcri.
- Iam pridem invisus divis et inutilis annos
- demoror, ex quo me divom pater atque hominum rex
- fulminis adflavit ventis et contigit igni.
- Talia perstabat memorans, fixusque manebat.
- Nos contra effusi lacrimis, coniunxque Creüsa
- Ascaniusque omnisque domus, ne vertere secum
- cuncta pater fatoque urguenti incumbere vellet.
- Abnegat, inceptoque et sedibus haeret in isdem.
- Rursus in arma feror, mortemque miserrimus opto:
- nam quod consilium aut quae iam fortuna dabatur?
- Mene efferre pedem, genitor, te posse relicto
- sperasti, tantumque nefas patrio excidit ore?
- Si nihil ex tanta Superis placet urbe relinqui,
- et sedet hoc animo, perituraeque addere Troiae