Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Soli pro portis Messapus et acer Atinas
- sustentant aciem. Circum hos utrimque phalanges
- stant densae, strictisque seges mucronibus horret
- ferrea: tu currum deserto in gramine versas.
- Obstipuit varia confusus imagine rerum
- Turnus et obtutu tacito stetit. Aestuat ingens
- uno in corde pudor mixtoque insania luctu
- et furiis agitatus amor et conscia virtus.
- Ut primum discussae umbrae et lux reddita menti,
- ardentis oculorum orbes ad moenia torsit
- turbidus eque rotis magnam respexit ad urbem.
- Ecce autem flammis inter tabulata volutus
- ad caelum undabat vortex turrimque tenebat,
- turrim, compactis trabibus quam eduxerat ipse
- subdideratque rotas pontisque instraverat altos.
- Iam iam fata, soror, superant; absiste morari;
- quo deus et quo dura vocat Fortuna, sequamur.
- Stat conferre manum Aeneae, stat quidquid acerbi est
- morte pati; neque me indecorem, germana, videbis
- amplius. Hunc, oro, sine me furere ante furorem.