Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- pectora, nec misero clipei mora profuit aerei.
- Te quoque Laurentes viderunt, Aeole, campi
- oppetere et late terram consternere tergo.
- Occidis, Argivae quem non potuere phalanges
- sternere nec Priami regnorum eversor Achilles;
- hic tibi mortis erant metae: domus alta sub Ida,
- Lyrnesi domus alta, solo Laurente sepulchrum.
- Totae adeo conversae acies, omnesque Latini,
- omnes Dardanidae, Mnestheus acerque Serestus
- et Messapus equum domitor et fortis Asilas
- Tuscorumque phalanx Evandrique Arcades alae,
- pro se quisque viri summa nituntur opum vi:
- nec mora nec requies, vasto certamine tendunt.
- Hic mentem Aeneae genetrix pulcherrima misit,
- iret ut ad muros urbique adverteret agmen
- ocius et subita turbaret clade Latinos.
- Ille ut vestigans diversa per agmina Turnum
- huc atque huc acies circumtulit, aspicit urbem
- immunem tanti belli atque impune quietam.
- Continuo pugnae adcendit maioris imago: