Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- ferro ausi temptare ferunt, sic moenia condunt.
- Huic comitem Asbyten coniecta cuspide mittit.
- Chloreaque Sybarimque Daretaque Thersilochumque
- et sternacis equi lapsum cervice Thymoeten.
- Ac velut Edoni Boreae cum spiritus alto
- insonat Aegaeo sequiturque ad litora fluctus,
- qua venti incubuere, fugam dant nubila caelo:
- sic Turno, quacumque viam secat, agmina cedunt
- conversaeque ruunt acies; fert impetus ipsum,
- et cristam adverso curru quatit aura volantem.
- Non tulit instantem Phegeus animisque frementem:
- obiecit sese ad currum et spumantia frenis
- ora citatorum dextra detorsit equorum.
- Dum trahitur pendetque iugis, hunc lata retectum
- lancea consequitur rumpitque infixa bilicem
- loricam et summum degustat volnere corpus.
- Ille tamen clipeo obiecto conversus in hostem
- ibat et auxilium ducto mucrone petebat:
- cum rota praecipitem et procursu concitus axis
- impulit effunditque solo, Turnusque secutus