Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- nidoremque ambusta dedit. Super ipse secutus
- caesariem laeva turbati corripit hostis
- inpressoque genu nitens terrae adplicat ipsum:
- sic rigido latus ense ferit. Podalirius Alsum
- pastorem primaque acie per tela ruentem,
- ense sequens nudo superimminet: ille securi
- adversi frontem mediam mentumque reducta
- disicit et sparso late rigat arma cruore.
- Olli dura quies oculos et ferreus urget
- somnus, in aeternam conduntur lumina noctem.
- At pius Aeneas dextram tendebat inermem
- nudato capite atque suos clamore vocabat:
- Quo ruitis? Quaeve ista repens discordia surgit?
- O cohibete iras! Ictum iam foedus et omnes
- compositae leges; mihi ius concurrere soli;
- me sinite atque auferte metus; ego foedera faxo
- firma manu; Turnum debent haec iam mihi sacra.
- Has inter voces, media inter talia verba
- ecce viro stridens alis adlapsa sagitta est
- incertum qua pulsa manu, quo turbine adacta,