Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Qui sibi iam requiem pugnae rebusque salutem
- sperabant, nunc arma volunt foedusque precantur
- infectum et Turni sortem miserantur iniquam.
- His aliud maius Iuturna adiungit et alto
- dat signum caelo, quo non praesentius ullum
- turbavit mentes Italas monstroque fefellit.
- Namque volans rubra fulvus Iovis ales in aethra
- litoreas agitabat aves turbamque sonantem
- agminis aligeri, subito cum lapsus ad undas
- cycnum excellentem pedibus rapit improbus uncis.
- Adrexere animos Itali, cunctaeque volucres
- convertunt clamore fugam, mirabile visu,
- aetheraque obscurant pennis hostemque per auras
- facta nube premunt, donec vi victus et ipso
- pondere defecit, praedamque ex unguibus ales
- proiecit fluvio penitusque in nubila fugit.
- Tum vero augurium Rutuli clamore salutant
- expediuntque manus; primusque Tolumnius augur
- Hoc erat, hoc, votis, inquit, quod saepe petivi.
- Adcipio adgnoscoque deos; me, me duce ferrum