Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Heu nimium, virgo, nimium crudele luisti
- supplicium, Teucros conata lacessere bello!
- Nec tibi desertae in dumis coluisse Dianam
- profuit aut nostras umero gessisse sagittas.
- Non tamen indecorem tua te regina reliquit
- extrema iam in morte, neque hoc sine nomine letum
- per gentis erit aut famam patieris inultae.
- Nam quicumque tuum violavit vulnere corpus,
- morte luet merita. Fuit ingens monte sub alto
- regis Dercenni terreno ex aggere bustum
- antiqui Laurentis opacaque ilice tectum:
- hic dea se primum rapido pulcherrima nisu
- sistit et Arruntem tumulo speculatur ab alto.
- Ut vidit laetantem animis ac vana tumentem,
- Cur, inquit, diversus abis? Huc dirige gressum,
- huc periture veni, capias ut digna Camillae
- praemia. Tune etiam telis moriere Dianae?
- dixit, et aurata volucrem Threissa sagittam
- deprompsit pharetra cornuque infensa tetendit
- et duxit longe, donec curvata coirent