Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Haec effatus equum in medios, moriturus et ipse,
- concitat et Venulo adversum se turbidus infert
- dereptumque ab equo dextra complectitur hostem
- et gremium ante suum multa vi concitus aufert.
- Tollitur in caelum clamor, cunctique Latini
- convertere oculos. Volat igneus aequore Tarchon
- arma virumque ferens; tum summa ipsius ab hasta
- defringit ferrum et partis rimatur apertas,
- qua vulnus letale ferat; contra ille repugnans
- sustinet a iugulo dextram et vim viribus exit.
- Utque volans alte raptum cum fulva draconem
- fert aquila implicuitque pedes atque unguibus haesit,
- saucius at serpens sinuosa volumina versat
- adrectisque horret squamis et sibilat ore,
- arduus insurgens; illa haud minus urget obunco
- luctantem rostro, simul aethera verberat alis:
- haud aliter praedam Tiburtum ex agmine Tarchon
- portat ovans. Ducis exemplum eventumque secuti
- Maeonidae incurrunt. Tum fatis debitus Arruns
- velocem iaculo et multa prior arte Camillam