Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- concessit maesta ad manis corpusque reliquit.
- At vero ut voltum vidit morientis et ora,
- ora modis Anchisiades pallentia miris,
- ingemuit miserans graviter dextramque tetendit,
- et mentem patriae subiit pietatis imago.
- Quid tibi nunc, miserande puer, pro laudibus istis,
- quid pius Aeneas tanta dabit indole dignum?
- Arma, quibus laetatus, habe tua, teque parentum
- manibus et cineri, siqua est ea cura, remitto.
- Hoc tamen infelix miseram solabere mortem:
- Aeneae magni dextra cadis. Increpat ultro
- cunctantis socios et terra sublevat ipsum,
- sanguine turpantem comptos de more capillos.
- Interea genitor Tiberini ad fluminis undam
- volnera siccabat lymphis corpusque levabat
- arboris adclinis trunco. Procul aerea ramis
- dependet galea et prato gravia arma quiescunt.
- Stant lecti circum iuvenes: ipse aeger anhelans
- colla fovet, fusus propexam in pectore barbam;
- multa super Lauso rogitat multumque remittit