Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- traicit. Hoc spatium tantumque morae fuit Ilo;
- Ilo namque procul validam direxerat hastam,
- quam medius Rhoeteus intercipit, optime Teuthra,
- te fugiens fratremque Tyren, curruque volutus
- caedit semianimis Rutulorum calcibus arva.
- Ac velut optato ventis aestate coortis
- dispersa immittit silvis incendia pastor,
- correptis subito mediis extenditur una
- horrida per latos acies Volcania campos;
- ille sedens victor flammas despectat ovantis:
- non aliter socium virtus coit omnis in unum
- teque iuvat, Palla. Sed bellis acer Halaesus
- tendit in adversos seque in sua conligit arma.
- Hic mactat Ladona Pheretaque Demodocumque,
- Strymonio dextram fulgenti deripit ense
- elatam in iugulum, saxo ferit ora Thoantis
- ossaque dispersit cerebro permixta cruento.
- Fata canens silvis genitor celarat Halaesum:
- ut senior leto canentia lumina solvit,
- iniecere manum Parcae telisque sacrarunt