Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- volnera dirigere et calamos armare veneno,
- Maeonia generose domo, ubi pinguia culta
- exercentque viri Pactolusque inrigat auro.
- Adfuit et Mnestheus, quem pulsi pristina Turni
- aggere moerorum sublimem gloria tollit,
- et Capys: hinc nomen Campanae ducitur urbi.
- Illi inter sese duri certamina belli
- contulerant: media Aeneas freta nocte secabat.
- Namque ut ab Euandro castris ingressus Etruscis
- regem adit et regi memorat nomenque genusque,
- quidve petat quidve ipse ferat, Mezentius arma
- quae sibi conciliet, violentaque pectora Turni
- edocet, humanis quae sit fiducia rebus
- admonet immiscetque preces: haud fit mora, Tarchon
- iungit opes foedusque ferit; tum libera fati
- classem conscendit iussis gens Lydia divom,
- externo commissa duci. Aeneia puppis
- prima tenet, rostro Phrygios subiuncta leones,
- imminet Ida super, profugis gratissima Teucris.
- Hic magnus sedet Aeneas secumque volutat