Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- aut super Idalium sacrata sede recondam,
- ne qua scire dolos mediusve occurrere possit.
- Tu faciem illius noctem non amplius unam
- falle dolo, et notos pueri puer indue voltus,
- ut, cum te gremio accipiet laetissima Dido
- regalis inter mensas laticemque Lyaeum,
- cum dabit amplexus atque oscula dulcia figet,
- occultum inspires ignem fallasque veneno.
- Paret Amor dictis carae genetricis, et alas
- exuit, et gressu gaudens incedit Iuli.
- At Venus Ascanio placidam per membra quietem
- inrigat, et fotum gremio dea tollit in altos
- Idaliae lucos, ubi mollis amaracus illum
- floribus et dulci adspirans complectitur umbra.
- Iamque ibat dicto parens et dona Cupido
- regia portabat Tyriis, duce laetus Achate.
- Cum venit, aulaeis iam se regina superbis
- aurea composuit sponda mediamque locavit.
- Iam pater Aeneas et iam Troiana iuventus
- conveniunt, stratoque super discumbitur ostro.