Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- non opis est nostrae, Dido, nec quicquid ubique est
- gentis Dardaniae, magnum quae sparsa per orbem.
- Di tibi, si qua pios respectant numina, si quid
- usquam iustitia est et mens sibi conscia recti,
- praemia digna ferant. Quae te tam laeta tulerunt
- saecula? Qui tanti talem genuere parentes?
- In freta dum fluvii current, dum montibus umbrae
- lustrabunt convexa, polus dum sidera pascet,
- semper honos nomenque tuum laudesque manebunt,
- quae me cumque vocant terrae. Sic fatus, amicum
- Ilionea petit dextra, laevaque Serestum,
- post alios, fortemque Gyan fortemque Cloanthum.
- Obstipuit primo aspectu Sidonia Dido,
- casu deinde viri tanto, et sic ore locuta est:
- Quis te, nate dea, per tanta pericula casus
- insequitur? Quae vis immanibus applicat oris?
- Tune ille Aeneas, quem Dardanio Anchisae
- alma Venus Phrygii genuit Simoentis ad undam?
- Atque equidem Teucrum memini Sidona venire
- finibus expulsum patriis, nova regna petentem