Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- unius ob noxam et furias Aiacis Oilei?
- Ipsa, Iovis rapidum iaculata e nubibus ignem,
- disiecitque rates evertitque aequora ventis,
- illum expirantem transfixo pectore flammas
- turbine corripuit scopuloque infixit acuto.
- Ast ego, quae divom incedo regina, Iovisque
- et soror et coniunx, una cum gente tot annos
- bella gero! Et quisquam numen Iunonis adoret
- praeterea, aut supplex aris imponet honorem?
- Talia flammato secum dea corde volutans
- nimborum in patriam, loca feta furentibus austris,
- Aeoliam venit. Hic vasto rex Aeolus antro
- luctantes ventos tempestatesque sonoras
- imperio premit ac vinclis et carcere frenat.
- Illi indignantes magno cum murmure montis
- circum claustra fremunt; celsa sedet Aeolus arce
- sceptra tenens, mollitque animos et temperat iras.
- Ni faciat, maria ac terras caelumque profundum
- quippe ferant rapidi secum verrantque per auras.
- Sed pater omnipotens speluncis abdidit atris,