Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- et qua vectus Abas, et qua grandaevus Aletes,
- vicit hiems; laxis laterum compagibus omnes
- accipiunt inimicum imbrem, rimisque fatiscunt.
- Interea magno misceri murmure pontum,
- emissamque hiemem sensit Neptunus, et imis
- stagna refusa vadis, graviter commotus; et alto
- prospiciens, summa placidum caput extulit unda.
- Disiectam Aeneae, toto videt aequore classem,
- fluctibus oppressos Troas caelique ruina,
- nec latuere doli fratrem Iunonis et irae.
- Eurum ad se Zephyrumque vocat, dehinc talia fatur:
- Tantane vos generis tenuit fiducia vestri?
- Iam caelum terramque meo sine numine, venti,
- miscere, et tantas audetis tollere moles?
- Quos ego—sed motos praestat componere fluctus.
- Post mihi non simili poena commissa luetis.
- Maturate fugam, regique haec dicite vestro:
- non illi imperium pelagi saevumque tridentem,
- sed mihi sorte datum. Tenet ille immania saxa,
- vestras, Eure, domos; illa se iactet in aula