Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Arma virumque cano, Troiae qui primus ab oris
- Italiam, fato profugus, Laviniaque venit
- litora, multum ille et terris iactatus et alto
- vi superum saevae memorem Iunonis ob iram;
- multa quoque et bello passus, dum conderet urbem,
- inferretque deos Latio, genus unde Latinum,
- Albanique patres, atque altae moenia Romae.
- Musa, mihi causas memora, quo numine laeso,
- quidve dolens, regina deum tot volvere casus
- insignem pietate virum, tot adire labores
- impulerit. Tantaene animis caelestibus irae?
- Urbs antiqua fuit, Tyrii tenuere coloni,
- Karthago, Italiam contra Tiberinaque longe
- ostia, dives opum studiisque asperrima belli;
- quam Iuno fertur terris magis omnibus unam
- posthabita coluisse Samo; hic illius arma,
- hic currus fuit; hoc regnum dea gentibus esse,
- si qua fata sinant, iam tum tenditque fovetque.
- Progeniem sed enim Troiano a sanguine duci
- audierat, Tyrias olim quae verteret arces;