Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- implerunt montes; flerunt Rhodopeiae arces
- altaque Pangaea et Rhesi mavortia tellus
- atque Getae atque Hebrus et Actias Orithyia.
- Ipse cava solans aegrum testudine amorem
- te, dulcis coniunx, te solo in litore secum,
- te veniente die, te decedente canebat.
- Taenarias etiam fauces, alta ostia Ditis,
- et caligantem nigra formidine lucum
- ingressus manesque adiit regemque tremendum
- nesciaque humanis precibus mansuescere corda.
- At cantu commotae Erebi de sedibus imis
- umbrae ibant tenues simulacraque luce carentum,
- quam multa in foliis avium se milia condunt
- vesper ubi aut hibernus agit de montibus imber,
- matres atque viri defunctaque corpora vita
- magnanimum heroum, pueri innuptaeque puellae,
- impositique rogis iuvenes ante ora parentum,
- quos circum limus niger et deformis harundo
- Cocyti tardaque palus inamabilis unda
- alligat et noviens Styx interfusa coercet.