Georgics

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. omnia transformat sese in miracula rerum,
  2. ignemque horribilemque feram fluviumque liquentem.
  3. Verum ubi nulla fugam reperit fallacia, victus
  4. in sese redit atque hominis tandem ore locutus:
  5. “Nam quis te, iuvenum confidentissime, nostras
  6. iussit adire domos? Quidve hinc petis?” inquit. At ille:
  7. “Scis, Proteu, scis ipse; neque est te fallere quicquam
  8. sed tu desine velle. Deum praecepta secuti
  9. venimus hinc lapsis quaesitum oracula rebus.”
  10. Tantum effatus. Ad haec vates vi denique multa
  11. ardentes oculos intorsit lumine glauco
  12. et graviter frendens sic fatis ora resolvit.
  13. “Non te nullius exercent numinis irae;
  14. magna luis commissa: tibi has miserabilis Orpheus
  15. haudquaquam ob meritum poenas, ni fata resistant,
  16. suscitat et rapta graviter pro coniuge saevit.
  17. Illa quidem, dum te fugeret per flumina praeceps,
  18. immanem ante pedes hydrum moritura puella
  19. servantem ripas alta non vidit in herba.
  20. At chorus aequalis Dryadum clamore supremos