Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- mella favis; illi tiliae atque uberrima pinus,
- quotque in flore novo pomis se fertilis arbos
- induerat, totidem autumno matura tenebat.
- Ille etiam seras in versum distulit ulmos
- eduramque pirum et spinos iam pruna ferentes
- iamque ministrantem platanum potantibus umbras.
- Verum haec ipse equidem spatiis exclusus iniquis
- praetereo atque aliis post me memoranda relinquo.
- Nunc age, naturas apibus quas Iuppiter ipse
- addidit, expediam, pro qua mercede canoros
- Curetum sonitus crepitantiaque aera secutae
- Dictaeo caeli regem pavere sub antro.
- Solae communes natos, consortia tecta
- urbis habent magnisque agitant sub legibus aevum,
- et patriam solae et certos novere penates,
- venturaeque hiemis memores aestate laborem
- experiuntur et in medium quaesita reponunt.
- Namque aliae victu invigilant et foedere pacto
- exercentur agris; pars intra saepta domorum
- Narcissi lacrimam et lentum de cortice gluten