Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Bisaltae quo more solent acerque Gelonus;
- cum fugit in Rhodopen atque in deserta Getarum
- et lac concretum cum sanguine potat equino.
- Quam procul aut molli succedere saepius umbrae
- videris aut summas carpentem ignavius herbas
- extremamque sequi aut medio procumbere campo
- pascentem et serae solam decedere nocti:
- continuo culpam ferro compesce, prius quam
- dira per incautum serpant contagia volgus.
- Non tam creber agens hiemem ruit aequore turbo,
- quam multae pecudum pestes. Nec singula morbi
- corpora corripiunt, sed tota aestiva repente,
- spemque gregemque simul cunctamque ab origine gentem.
- Tum sciat, aerias Alpis et Norica si quis
- castella in tumulis et Iapydis arva Timavi
- nunc quoque post tanto videat desertaque regna
- pastorum et longe saltus lateque vacantis.
- Hic quondam morbo caeli miseranda coorta est
- tempestas totoque autumni incanduit aestu
- et genus omne neci pecudum dedit, omne ferarum,