Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- quid tantum Oceano properent se tinguere soles
- hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.
- Sin, has ne possim naturae accedere partis,
- frigidus obstiterit circum praecordia sanguis:
- rura mihi et rigui placeant in vallibus amnes,
- flumina amem silvasque inglorius. O ubi campi
- Spercheosque et virginibus bacchata Lacaenis
- Taygeta! O, qui me gelidis convallibus Haemi
- sistat et ingenti ramorum protegat umbra!
- Felix, qui potuit rerum cognoscere causas,
- atque metus omnis et inexorabile fatum
- subiecit pedibus strepitumque Acherontis avari.
- Fortunatus et ille, deos qui novit agrestis,
- panaque Silvanumque senem Nymphasque sorores:
- illum non populi fasces, non purpura regum
- flexit et infidos agitans discordia fratres
- aut coniurato descendens Dacus ab Histro,
- non res Romanae perituraque regna; neque ille
- aut doluit miserans inopem aut invidit habenti
- quos rami fructus, quos ipsa volentia rura