Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Non ego te, Dis et mensis accepta secundis,
- transierim, Rhodia, et tumidis, Bumaste, racemis.
- Sed neque quam multae species nec nomina quae sint,
- est numerus; neque enim numero conprendere refert;
- quem qui scire velit, Libyci velit aequoris idem
- discere quam multae Zephyro turbentur harenae,
- aut ubi navigiis violentior incidit Eurus,
- nosse, quot Ionii veniant ad litora fluctus.
- Nec vero terrae ferre omnes omnia possunt.
- fluminibus salices crassisque paludibus alni
- nascuntur, steriles saxosis montibus orni;
- litora myrtetis laetissima; denique apertos
- Bacchus amat collis, aquilonem et frigora taxi.
- Aspice et extremis domitum cultoribus orbem
- Eoasque domos Arabum pictosque Gelonos:
- divisae arboribus patriae. Sola India nigrum
- fert ebenum, solis est turea virga Sabaeis.
- Quid tibi odorato referam sudantia ligno
- balsamaque et bacas semper frondentis acanthi?
- Quid nemora Aethiopum molli canentia lana,