Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- consurgit, premitur Libyae devexus in austros.
- Hic vertex nobis semper sublimis; at illum
- sub pedibus Styx atra videt Manesque profundi.
- Maximus hic flexu sinuoso elabitur Anguis
- circum perque duas in morem fluminis Arctos,
- Arctos Oceani metuentis aequore tingui.
- Illic, ut perhibent, aut intempesta silet nox,
- semper et obtenta densentur nocte tenebrae,
- aut redit a nobis Aurora diemque reducit;
- nosque ubi primus equis Oriens adflavit anhelis,
- illic, sera rubens accendit lumina Vesper.
- Hinc tempestates dubio praediscere caelo
- possumus, hinc messisque diem tempusque serendi,
- et quando infidum remis inpellere marmor
- conveniat, quando armatas deducere classis,
- aut tempestivam silvis evertere pinum.
- Nec frustra signorum obitus speculamur et ortus,
- temporibusque parem diversis quattuor annum.
- Frigidus agricolam si quando continet imber,
- multa, forent quae mox caelo properanda sereno,