Eclogues
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Incipe, si quid habes: et me fecere poetam
- Pierides; sunt et mihi carmina; me quoque dicunt
- vatem pastores, sed non ego credulus illis.
- Nam neque adhuc Vario videor, nec dicere Cinna
- digna, sed argutos inter strepere anser olores.
- Id quidem ago et tacitus, Lycida, mecum ipse voluto,
- si valeam meminisse; neque est ignobile carmen:
- `huc ades, O Galatea; quis est nam ludus in undis
- hic ver purpureum; varios hic flumina circum
- fundit humus flores; hic candida populus antro
- imminet, et lentae texunt umbracula vites.
- huc ades: insani feriant sine litora fluctus.
- Quid, quae te pura solum sub nocte canentem
- audieram? Numeros memini, si verba tenerem.
- “Daphni, quid antiquos signorum suspicis ortus?
- Ecce Dionaei processit Caesaris astrum,
- astrum, quo segetes gauderent frugibus, et quo
- duceret apricis in collibus uva colorem.
- insere, Daphni, piros: carpent tua poma nepotes.”
- Omnia fert aetas, animum quoque: saepe ego longos