Eclogues
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Immo ego Sardoniis videar tibi amarior herbis,
- horridior rusco, proiecta vilior alga,
- si mihi non haec lux toto iam longior anno est.
- Ite domum pasti, si quis pudor, ite iuvenci.
- Muscosi fontes et somno mollior herba,
- et quae vos rara viridis tegit arbutus umbra,
- solstitium pecori defendite; iam venit aestas
- torrida, iam lento turgent in palmite gemmae.
- Hic focus et taedae pingues, hic plurimus ignis
- semper, et adsidua postes fuligine nigri;
- hic tantum Boreae curamus frigora, quantum
- aut numerum lupus, aut torrentia flumina ripas.
- Stant et iuniperi, et castaneae hirsutae;
- strata iacent passim sua quaque sub arbore poma;
- omnia nunc rident: at si formosus Alexis
- montibus his abeat, videas et flumina sicca.
- Aret ager; vitio moriens sitit aeris herba;
- Liber pampineas invidit collibus umbras:
- Phyllidis adventu nostrae nemus omne virebit,
- Iuppiter et laeto descendet plurimus imbri.