Eclogues
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- ulla dolum meditantur: amat bonus otia Daphnis.
- ipsi laetitia voces ad sidera iactant
- intonsi montes; ipsae iam carmina rupes,
- ipsa sonant arbusta: “Deus, deus ille, Menalca.”
- Sis bonus O felixque tuis! En quattuor aras:
- ecce duas tibi, Daphni, duas altaria Phoebo.
- pocula bina novo spumantia lacte quotannis,
- craterasque duo statuam tibi pinguis olivi,
- et multo in primis hilarans convivia Baccho,—
- ante focum, si frigus erit, si messis, in umbra,—
- vina novum fundam calathis Ariusia nectar.
- cantabunt mihi Damoetas et Lyctius Aegon;
- saltantis satyros imitabitur Alphesiboeus.
- Haec tibi semper erunt, et cum solemnia vota
- reddemus Nymphis, et cum lustrabimus agros.
- Dum iuga montis aper, fluvios dum piscis amabit,
- dumque thymo pascentur apes, dum rore cicadae,
- semper honos nomenque tuum laudesque manebunt;
- ut Baccho Cererique, tibi sic vota quotannis
- agricolae facient: damnabis tu quoque votis.