Eclogues
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Daphni, tuum Poenos etiam ingemuisse leones
- interitum montesque feri silvaeque loquuntur.
- Daphnis et Armenias curru subiungere tigres
- instituit; Daphnis thiasos inducere Bacchi,
- et foliis lentas intexere mollibus hastas.
- Vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae,
- ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus arvis,
- tu decus omne tuis. Postquam te fata tulerunt,
- ipsa Pales agros atque ipse reliquit Apollo.
- Grandia saepe quibus mandavimus hordea sulcis,
- infelix lolium et steriles nascuntur avenae;
- pro molli viola, pro purpureo narcisso,
- carduus et spinis surgit paliurus acutis.
- Spargite humum foliis, inducite fontibus umbras,
- pastores, mandat fieri sibi talia Daphnis;
- et tumulum facite, et tumulo superaddite carmen:
DAPHNIS EGO IN SILVIS HINC VSQUE AD SIDERA NOTVS
FORMONSI PECORIS CVSTOS FORMONSIOR IPSE.
- Tale tuum carmen nobis, divine poeta,
- quale sopor fessis in gramine, quale per aestum