Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. Verum, id quod multo tute ipse fatebere maius,
  2. insanire libet quoniam tibi, pocula ponam
  3. fagina, caelatum divini opus Alcimedontis;
  4. lenta quibus torno facili superaddita vitis
  5. diffusos hedera vestit pallente corymbos:
  6. in medio duo signa, Conon, et—quis fuit alter,
  7. descripsit radio totum qui gentibus orbem,
  8. tempora quae messor, quae curvus arator haberet?
  9. Necdum illis labra admovi, sed condita servo.
Damoetas
  1. Et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit,
  2. et molli circum est ansas amplexus acantho,
  3. Orpheaque in medio posuit silvasque sequentis.
  4. Necdum illis labra admovi, sed condita servo:
  5. si ad vitulam spectas, nihil est quod pocula laudes.
Menalcas
  1. Nunquam hodie effugies; veniam, quocumque vocari
  2. audiat haec tantum—vel qui venit ecce Palaemon
  3. efficiam posthac ne quemquam voce lacessas.
Damoetas
  1. Quin age, si quid habes, in me mora non erit ulla,
  2. nec quemquam fugio: tantum, vicine Palaemon,
  3. sensibus haec imis, res est non parva, reponas.