Eclogues
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Quid facerem? Neque servitio me exire licebat,
- nec tam praesentis alibi cognoscere divos.
- hic illum vidi iuvenem, Meliboee, quot annis
- bis senos cui nostra dies altaria fumant;
- hic mihi responsum primus dedit ille petenti:
- “pascite, ut ante, boves, pueri, submittite tauros.”
- Fortunate senex, ergo tua rura manebunt,
- et tibi magna satis, quamvis lapis omnia nudus
- limosoque palus obducat pascua iunco!
- Non insueta gravis temptabunt pabula fetas,
- nec mala vicini pecoris contagia laedent.
- Fortunate senex, hic, inter flumina nota
- et fontis sacros, frigus captabis opacum!
- hinc tibi, quae semper, vicino ab limite, saepes
- Hyblaeis apibus florem depasta salicti
- saepe levi somnum suadebit inire susurro;
- hinc alta sub rupe canet frondator ad auras;
- nec tamen interea raucae, tua cura, palumbes,
- nec gemere aëria cessabit turtur ab ulmo.
- Ante leves ergo pascentur in aequore cervi,