Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- Tandem uenit amor, qualem texisse pudori
- quam nudasse alicui sit mihi fama magis.
- Exorata meis illum Cytherea Camenis
- attulit in nostrum deposuitque sinum.
- Exsoluit promissa Venus: mea gaudia narret,
- dicetur si quis non habuisse sua.
- Non ego signatis quicquam mandare tabellis,
- ne legat id nemo quam meus ante, uelim,
- sed peccasse iuuat, uultus componere famae
- taedet: cum digno digna fuisse ferar.
- Inuisus natalis adest, qui rure molesto
- et sine Cerintho tristis agendus erit.
- Dulcius urbe quid est? An uilla sit apta puellae
- atque Arretino frigidus amnis agro?
- Iam, nimium Messalla mei studiose, quiescas;
- non tempestiuae saepe, propinque, uiae.
- Hic animum sensusque meos abducta relinquo
- arbitrio, quamuis non sinis esse, meo.
- Scis iter ex animo sublatum triste puellae?
- Natali Romae iam licet esse tuo.