Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- sancte, ueni dapibus festis, sed pone sagittas
- et procul ardentes hinc precor abde faces.
- uos celebrem cantate deum pecorique uocate
- uoce: palam pecori, clam sibi quisque uocet.
- aut etiam sibi quisque palam: nam rurba iocosa
- obstrepit et Phrygio tibia curua sono.
- ludite: iam Nox iungit equos, currumque sequuntur
- matris lasciuo sidera fulua choro,
- postque uenit tacitus furuis circumdatus alis
- Somnus et incerto Somnia nigra pede.
- Dicamus bona uerba: uenit Natalis ad aras:
- quisquis ades, lingua, uir mulierque, faue.
- urantur pia tura focis, urantur odores
- quos tener e terra diuite mittit Arabs.
- ipse suos Genius adsit uisurus honores,
- cui decorent sanctas mollia serta comas.
- illius puro destillent tempora nardo,
- atque satur libo sit madeatque mero,
- adnuat et, Cornute, tibi, quodcumque rogabis.
- en age (quid cessas? adnuit ille) roga.