Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- Divitiis captus siquis violavit amorem,
- Asperaque est illi difficilisque Venus.
- Ure meum potius flamma caput et pete ferro
- Corpus et intorto verbere terga seca.
- Nec tibi celandi spes sit peccare paranti:
- Est deus, occultos qui vetat esse dolos.
- Ipse deus tacito permisit lene ministro,
- Ederet ut multo libera verba mero;
- Ipse deus somno domitos emittere vocem
- Iussit et invitos facta tegenda loqui.’
- Haec ego dicebam: nunc me flevisse loquentem,
- Nunc pudet ad teneros procubuisse pedes.
- Tum mihi iurabas nullo te divitis auri
- Pondere, non gemmis, vendere velle fidem,
- Non tibi si pretium Campania terra daretur,
- Non tibi si, Bacchi cura, Falernus ager.
- Illis eriperes verbis mihi sidera caeli
- Lucere et puras fulminis esse vias.