Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- Sit modo casta, doce, quamvis non vitta ligatos
- Impediat crines nec stola longa pedes.
- Et mihi sint durae leges, laudare nec ullam
- Possim ego, quin oculos adpetat illa meos,
- Et siquid peccasse putet, ducarque capillis
- Inmerito pronas proripiarque vias.
- Non ego te pulsare velim, sed, venerit iste
- Si furor, optarim non habuisse manus;
- Nec saevo sis casta metu, sed mente fideli,
- Mutuus absenti te mihi servet amor.
- At, quae fida fuit nulli, post victa senecta
- Ducit inops tremula stamina torta manu
- Firmaque conductis adnectit licia telis
- Tractaque de niveo vellere ducta putat.
- Hanc animo gaudente vident iuvenumque catervae
- Conmemorant merito tot mala ferre senem,
- Hanc Venus exalto flentem sublimis Olympo
- Spectat et, infidis quam sit acerba, monet.
- Haec aliis maledicta cadant; nos, Delia, amoris
- Exemplum cana simus uterque coma.