Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- tristis erat domus, et tristes sua pensa ministrae
- carpebant, medio nebat et ipsa loco,
- umidaque impressa siccabat lumina lana,
- rettulit et querulo iurgia nostra sono?
- 'haec te teste mihi promissast, Lygdame, merces?
- est poena et servo rumpere teste fidem.
- ille potest nullo miseram me linquere facto,
- et qualem nolo dicere habere domi?
- gaudet me vacuo solam tabescere lecto?
- si placet, insultet, Lygdame, morte mea.
- non me moribus illa, sed herbis improba vicit
- staminea rhombi ducitur ille rota.
- illum turgentis sanie portenta rubetae
- et lecta exsuctis anguibus ossa trahunt,
- et strigis inventae per busta iacentia plumae,
- cinctaque funesto lanea vitta toro.
- si non vana canunt mea somnia, Lygdame, testor,
- poena erit ante meos sera sed ampla pedes;
- putris et in vacuo texetur aranea lecto:
- noctibus illorum dormiet ipsa Venus.'