Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- diceret aut 'O mors, cur mihi sera venis?'
- tu tamen amisso non numquam flebis amico:
- fas est praeteritos semper amare viros.
- testis, qui niveum quondam percussit Adonem
- venantem Idalio vertice durus aper,
- illis formosum iacuisse paludibus; illuc
- diceris effusa tu, Venus, isse coma.
- sed frustra mutos revocabis, Cynthia, Manis:
- non ita Dardanio gavisus Atrida triumpho est,
- cum caderent magnae Laomedontis opes;
- nec sic errore exacto laetatus Vlixes,
- cum tetigit carae litora Dulichiae;
- nec sic Electra, salvum cum aspexit Oresten,
- cuius falsa tenens fleverat ossa soror;
- nec sic incolumem Minois Thesea vidit,
- Daedalium lino cum duce rexit iter;
- quanta ego praeterita collegi gaudia nocte:
- immortalis ero, si altera talis erit.
- at dum demissis supplex cervicibus ibam,
- dicebar sicco vilior esse lacu.