Elegiae

Propertius, Sextus

Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.

  1. et quaecumque super dispersa invenerit ossa
  2. montibus Etruscis, haec sciat esse mea.
  1. Qualis et unde genus, qui sint mihi, Tulle, Penates,
  2. quaeris pro nostra semper amicitia.
  3. si Perusina tibi patriae sunt nota sepulcra,
  4. Italiae duris funera temporibus,
  5. cum Romana suos egit discordia cives—
  6. sic mihi praecipue, pulvis Etrusca, dolor,
  7. tu proiecta mei perpessa's membra propinqui,
  8. tu nullo miseri contegis ossa solo—
  9. proxima suppositos contingens Umbria campos
  10. me genuit terris fertilis uberibus.
  1. Quaeritis, unde mihi totiens scribantur amores,
  2. unde meus veniat mollis in ore liber.
  3. non haec Calliope, non haec mihi cantat Apollo.
  4. ingenium nobis ipsa puella facit.
  5. sive illam Cois fulgentem incedere cogis,
  6. hac totum e Coa veste volumen erit;
  7. seu vidi ad frontem sparsos errare capillos,
  8. gaudet laudatis ire superba comis;