Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- et quaecumque super dispersa invenerit ossa
- montibus Etruscis, haec sciat esse mea.
- Qualis et unde genus, qui sint mihi, Tulle, Penates,
- quaeris pro nostra semper amicitia.
- si Perusina tibi patriae sunt nota sepulcra,
- Italiae duris funera temporibus,
- cum Romana suos egit discordia cives—
- sic mihi praecipue, pulvis Etrusca, dolor,
- tu proiecta mei perpessa's membra propinqui,
- tu nullo miseri contegis ossa solo—
- proxima suppositos contingens Umbria campos
- me genuit terris fertilis uberibus.
- Quaeritis, unde mihi totiens scribantur amores,
- unde meus veniat mollis in ore liber.
- non haec Calliope, non haec mihi cantat Apollo.
- ingenium nobis ipsa puella facit.
- sive illam Cois fulgentem incedere cogis,
- hac totum e Coa veste volumen erit;
- seu vidi ad frontem sparsos errare capillos,
- gaudet laudatis ire superba comis;