Elegiae

Propertius, Sextus

Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.

  1. illa meo caros donasset funere crines,
  2. molliter et tenera poneret ossa rosa;
  3. illa meum extremo clamasset pulvere nomen,
  4. ut mihi non ullo pondere terra foret.
  5. at vos, aequoreae formosa Doride natae,
  6. candida felici solvite vela choro:
  7. si quando vestras labens Amor attigit undas,
  8. mansuetis socio parcite litoribus.
  1. Haec certe deserta loca et taciturna querenti,
  2. et vacuum Zephyri possidet aura nemus.
  3. hic licet occultos proferre impune dolores,
  4. si modo sola queant saxa tenere fidem.
  5. unde tuos primum repetam, mea Cynthia, fastus?
  6. quod mihi das flendi, Cynthia, principium?
  7. qui modo felicis inter numerabar amantes,
  8. nunc in amore tuo cogor habere notam.
  9. quid tantum merui? quae te mihi crimina mutant?
  10. an nova tristitiae causa puella tuae?
  11. sic mihi te referas, levis, ut non altera nostro
  12. limine formosos intulit ulla pedes.