Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- sit licet et saxo patientior illa Sicano,
- sit licet et ferro durior et chalybe,
- non tamen illa suos poterit compescere ocellos,
- surget et invitis spiritus in lacrimis.
- nunc iacet alterius felici nixa lacerto,
- at mea nocturno verba cadunt Zephyro.
- sed tu sola mei, tu maxima causa doloris,
- victa meis numquam, ianua, muneribus,
- tu sola humanos numquam miserata dolores
- respondes tacitis mutua cardinibus.
- te non ulla meae laesit petulantia linguae;
- quae solet irato dicere tanta ioco,
- ut me tam longa raucum patiare querela
- sollicitas trivio pervigilare moras?
- at tibi saepe novo deduxi carmina versu,
- osculaque innixus pressa dedi gradibus.
- ante tuos quotiens verti me, perfida, postes,
- debitaque occultis vota tuli manibus!'
- haec ille et si quae miseri novistis amantes,
- et matutinis obstrepit alitibus.