Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- nullane finis erit nostro concessa dolori,
- turpis et in tepido limine somnus erit?
- me mediae noctes, me sidera prona iacentem,
- frigidaque Eoo me dolet aura gelu.
- o utinam traiecta cava mea vocula rima
- percussas dominae vertat in auriculas!
- sit licet et saxo patientior illa Sicano,
- sit licet et ferro durior et chalybe,
- non tamen illa suos poterit compescere ocellos,
- surget et invitis spiritus in lacrimis.
- nunc iacet alterius felici nixa lacerto,
- at mea nocturno verba cadunt Zephyro.
- sed tu sola mei, tu maxima causa doloris,
- victa meis numquam, ianua, muneribus,
- tu sola humanos numquam miserata dolores
- respondes tacitis mutua cardinibus.
- te non ulla meae laesit petulantia linguae;
- quae solet irato dicere tanta ioco,
- ut me tam longa raucum patiare querela
- sollicitas trivio pervigilare moras?