De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. ille in aquam subito totum se inmittit et omne
  2. excitat ingenti sonitu mare fervere cogens.
  3. Fit quoque ut involvat venti se nubibus ipse
  4. vertex conradens ex semina nubis
  5. et quasi demissum caelo prestera imitetur;
  6. hic ubi se in terras demisit dissoluitque,
  7. turbinis immanem vim provomit atque procellae.
  8. sed quia fit raro omnino montisque necessest
  9. officere in terris, apparet crebrius idem
  10. prospectu maris in magno caeloque patenti.
  11. Nubila concrescunt, ubi corpora multa volando
  12. hoc super in caeli spatio coiere repente
  13. asperiora, modis quae possint indupedita
  14. exiguis tamen inter se compressa teneri.
  15. haec faciunt primum parvas consistere nubes;
  16. inde ea comprendunt inter se conque gregantur
  17. et coniungendo crescunt ventisque feruntur
  18. usque adeo donec tempestas saeva coortast.
  19. Fit quoque uti montis vicina cacumina caelo
  20. quam sint quoque magis, tanto magis edita fument