De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. et primae dederunt solacia dulcia vitae,
  2. cum genuere virum tali cum corde repertum,
  3. omnia veridico qui quondam ex ore profudit;
  4. cuius et extincti propter divina reperta
  5. divolgata vetus iam ad caelum gloria fertur.
  6. nam cum vidit hic ad victum quae flagitat usus
  7. omnia iam ferme mortalibus esse parata
  8. et, pro quam possent, vitam consistere tutam,
  9. divitiis homines et honore et laude potentis
  10. affluere atque bona gnatorum excellere fama,
  11. nec minus esse domi cuiquam tamen anxia cordi,
  12. atque animi ingratis vitam vexare sine ulla
  13. pausa atque infestis cogi saevire querellis,
  14. intellegit ibi vitium vas efficere ipsum
  15. omniaque illius vitio corrumpier intus,
  16. quae conlata foris et commoda cumque venirent;
  17. partim quod fluxum pertusumque esse videbat,
  18. ut nulla posset ratione explerier umquam,
  19. partim quod taetro quasi conspurcare sapore
  20. omnia cernebat, quae cumque receperat, intus.