De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. aetas, post mortem quae restat cumque manendo.
  2. Denique tanto opere in dubiis trepidare periclis
  3. quae mala nos subigit vitai tanta cupido?
  4. certe equidem finis vitae mortalibus adstat
  5. nec devitari letum pote, quin obeamus.
  6. praeterea versamur ibidem atque insumus usque
  7. nec nova vivendo procuditur ulla voluptas;
  8. sed dum abest quod avemus, id exsuperare videtur
  9. cetera; post aliud, cum contigit illud, avemus
  10. et sitis aequa tenet vitai semper hiantis.
  11. posteraque in dubiost fortunam quam vehat aetas,
  12. quidve ferat nobis casus quive exitus instet.
  13. nec prorsum vitam ducendo demimus hilum
  14. tempore de mortis nec delibare valemus,
  15. quo minus esse diu possimus forte perempti.
  16. proinde licet quod vis vivendo condere saecla,
  17. mors aeterna tamen nihilo minus illa manebit,
  18. nec minus ille diu iam non erit, ex hodierno
  19. lumine qui finem vitai fecit, et ille,
  20. mensibus atque annis qui multis occidit ante.