De Rerum Natura
Lucretius
-
- nequaquam nobis divinitus esse creatam
- naturam mundi: tanta stat praedita culpa.
- quae tibi posterius, Memmi, faciemus aperta;
- nunc id quod super est de motibus expediemus.
- Nunc locus est, ut opinor, in his illud quoque rebus
- confirmare tibi, nullam rem posse sua vi
- corpoream sursum ferri sursumque meare.
- ne tibi dent in eo flammarum corpora frudem;
- sursus enim versus gignuntur et augmina sumunt
- et sursum nitidae fruges arbustaque crescunt,
- pondera, quantum in se est, cum deorsum cuncta ferantur.
- nec cum subsiliunt ignes ad tecta domorum
- et celeri flamma degustant tigna trabesque,
- sponte sua facere id sine vi subiecta putandum est.
- quod genus e nostro com missus corpore sanguis
- emicat exultans alte spargitque cruorem.
- nonne vides etiam quanta vi tigna trabesque
- respuat umor aquae? nam quo magis ursimus altum
- derecta et magna vi multi pressimus aegre,
- tam cupide sursum removet magis atque remittit,