De Rerum Natura
Lucretius
-
- et cum mollis aquae fertur natura repente
- flumine abundanti, quam largis imbribus auget
- montibus ex altis magnus decursus aquai
- fragmina coniciens silvarum arbustaque tota,
- nec validi possunt pontes venientis aquai
- vim subitam tolerare: ita magno turbidus imbri
- molibus incurrit validis cum viribus amnis,
- dat sonitu magno stragem volvitque sub undis
- grandia saxa, ruit qua quidquid fluctibus obstat.
- sic igitur debent venti quoque flamina ferri,
- quae vel uti validum cum flumen procubuere
- quam libet in partem, trudunt res ante ruuntque
- impetibus crebris, inter dum vertice torto
- corripiunt rapidique rotanti turbine portant.
- quare etiam atque etiam sunt venti corpora caeca,
- quandoquidem factis et moribus aemula magnis
- amnibus inveniuntur, aperto corpore qui sunt.
- Tum porro varios rerum sentimus odores
- nec tamen ad naris venientis cernimus umquam
- nec calidos aestus tuimur nec frigora quimus