De Rerum Natura
Lucretius
-
- suavis amicitiae quemvis efferre laborem
- suadet et inducit noctes vigilare serenas
- quaerentem dictis quibus et quo carmine demum
- clara tuae possim praepandere lumina menti,
- res quibus occultas penitus convisere possis.
- hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest
- non radii solis neque lucida tela diei
- discutiant, sed naturae species ratioque.
- Principium cuius hinc nobis exordia sumet,
- nullam rem e nihilo gigni divinitus umquam.
- quippe ita formido mortalis continet omnis,
- quod multa in terris fieri caeloque tuentur,
- quorum operum causas nulla ratione videre
- possunt ac fieri divino numine rentur.
- quas ob res ubi viderimus nil posse creari
- de nihilo, tum quod sequimur iam rectius inde
- perspiciemus, et unde queat res quaeque creari
- et quo quaeque modo fiant opera sine divom.
- Nam si de nihilo fierent, ex omnibus rebus
- omne genus nasci posset, nil semine egeret.