Letters to Atticus
Cicero, Marcus Tullius
Cicero. Ciceronis, M. Tullius. Epistulae, Vol. II. Pars Prior and Pars Posterior. Purser, Louis Claude, editor. Oxford: Clarendon Press, 1903.
εἰ μενετέον ἐν τῇ πατρίδι τυραννουμένης αὐτῆς. εἰ παντὶ τρόπῳ τυραννίδοσ κατάλυσιν πραγματευτέον, κἂν μέλλῃ διὰ
tou=to peri\ tw=n o(/lwn h( po/lis kinduneu/sein h)\ eu)labhte/on to\n katalu/onta mh\ au)to\s ai)/rhtai. ei) peirate/on a)rh/gein th=| patri/di turannoume/nh| kairw=| kai\ lo/gw| ma=llon h)\ pole/mw|. ei) politiko\n to\ h(suxa/zein a)naxwrh/santa/ poi th=s patri/dos turannoume/nhs h)\ dia\ panto\s i)te/on kindu/nou th=s e)leuqeri/as pe/ri. ei) po/lemon e)pakte/on th=| xw/ra| kai\ poliorkhte/on au)th\n turannoume/nhn. ei) kai\ mh\ dokima/zonta th\n dia\ pole/mou kata/lusin th=s turanni/dos sunapograpte/on o(/mws toi=s a)ri/stois. ei) toi=s eu)erge/tais kai\ fi/lois sugkinduneute/on e)n toi=s politikoi=s ka)\n mh\ dokw=sin eu)= bebouleu=sqai peri\ tw=n o(/lwn. ei) o( mega/la th\n patri/da eu)ergeth/sas di' au)to/ te tou=to a)nh/kesta paqw\n kai\ fqonhqei\s kinduneu/seien a)\n e)qelonth\s u(pe\r th=s patri/dos h)\ e)fete/on au)tw=| e(autou= pote kai\ tw=n oi)keiota/twn poiei=sqai pro/noian a)feme/nw| ta\s pro\s tou\s i)sxu/ontas diapolitei/as.in his ego me consultationibus exercens et disserens in utramque partem tum Graece tum Latine et abduco parumper animum a molestiis et τῶν προὔργου τι delibero. sed vereor ne tibi ἄκαιροσ sim. si enim recte ambulavit is qui hanc epistulam tulit, in ipsum tuum diem incidit.
Natali die tuo scripsisti epistulam ad me plenam consili summaeque cum benevolentiae tum etiam prudentiae. eam mihi Philotimus postridie quam a te acceperat reddidit. sunt ista quidem quae disputas difficillima, iter ad superum, navigatio infero, discessus Arpinum ne hunc fugisse, mansio Formiis ne obtulisse nos gratulationi videamur, sed
miserius nihil quam ea videre quae tamen iam, inquam, videnda erunt. fuit apud me Postumus, scripsi ad te quam gravis. venit ad me etiam Q. Fufius quo vultu, quo spiritu! properans Brundisium, scelus accusans Pompei, levitatem et stultitiam senatus. haec qui in mea villa non feram, Curtium in curia potero ferre?