Letters to Atticus

quod vereris ne ἀδόλεσχοσ mihi tu, quis minus? cui, ut Aristophani Archilochi iambus, sic epistula tua longissima quaeque optima videtur. quod me admones, tu vero etiam si reprenderes, non modo facile paterer sed etiam laetarer, quippe cum in reprensione sit prudentia cum

εὐμενείᾳ. ita libenter ea corrigam quae a te animadversa sunt,

eodem iure quo Rubriana

potius quam

quo Scipionis,

et de laudibus Dolabellae deruam cumulum. ac tamen est isto loco bella, ut mihi videtur, εἰρωναία, quod eum ter contra civis in acie. illud etiam malo

indignissimum est hunc vivere

quam

quid indignius?

Πεπλογραφίαν Varronis tibi probari non moleste fero; a quo adhuc Ἡρακλείδειον illud non abstuli. quod me hortaris ad scribendum, amice tu quidem, sed me scito agere nihil aliud. gravedo tua mihi molesta est. quaeso, adhibe quam soles diligentiam.

o Tite

tibi prodesse laetor.

Anagnini

sunt Mustela ταξιάρχησ et Laco qui plurimum bibit. librum quem rogas perpoliam et mittam.

haec ad posteriorem. τὰ περὶ τοῦ quatenus Panaetius, absolvi duobus. illius tres sunt; sed cum initio divisisset ita, tria genera exquirendi offici esse, unum, cum deliberemus honestum an turpe sit, alterum, utile an inutile, tertium, cum haec inter se pugnare videantur, quo modo iudicandum sit, qualis causa Reguli, redire honestum, manere utile, de duobus primis praeclare disseruit, de tertio pollicetur se deinceps sed nihil scripsit. eum locum Posidonius persecutus est. ego autem et eius librum arcessivi et ad Athenodorum Calvum scripsi ut ad me τὰ κεφάλαια mitteret; quae exspecto. quem velim cohortere et roges ut quam primum. in eo est περὶ τοῦ κατὰ περίστασιν. quod de inscriptione quaeris, non dubito quin καθῆκον

officium

sit, nisi quid tu aliud; sed inscriptio plenior

de officiis.

προσφωνῶ autem Ciceroni filio. visum est non ἀνοίκειον.

de Myrtilo dilucide. o qualis tu semper istos! itane?

in D. Brutum? di istis!