Divinatio in Q. Caecilium

nunc tantum id dicam quod tacitus tu mihi adsentiare, nullam rem in me esse quam ille contemnat, nullam in te quam pertimescat. itaque magnus ille defensor et amicus eius tibi suffragatur, me oppugnat; aperte ab iudicibus[*](a iud. DY) petit ut tu mihi anteponare, et ait hoc se honeste sine ulla invidia ac sine ulla offensione contendere. 'non enim,' inquit[*](enim inquit om. DG2 al.), 'illud peto quod soleo, cum vehementius contendi, impetrare: reus ut absolvatur non peto, sed ut potius ab hoc[*](ab hoc potius prd) quam ab illo accusetur, id peto. da mihi hoc; concede quod facile est, quod honestum[*](honestum est G3K), quod non invidiosum; quod cum dederis, sine ullo tuo periculo, sine infamia illud dederis, ut is[*](is om. DY) absolvatur cuius ego causa laboro.'