Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- et laxas scombris saepe dabunt tunicas.
- parva mei mihi sint cordi monumenta sodalis:
- at populus tumido gaudeat Antimacho.
- Si quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris
- accidere a nostro, Calve, dolore potest,
- quo desiderio veteres renovamus amores
- atque olim missas flemus amicitias,
- certe non tanto mors immatura dolori est
- Quintiliae, quantum gaudet amore tuo.
- Non (ita me di ament) quicquam referre putavi
- utrumne os an culum olfacerem Aemilio.
- nilo mundius hoc, nihiloque immundius illud,
- verum etiam culus mundior et melior:
- nam sine dentibus est. hoc dentis sesquipedalis,
- gingivas vero ploxeni habet veteris,
- praeterea rictum qualem diffissus in aestu
- meientis mulae cunnus habere solet.
- hic futuit multas et se facit esse venustum,
- et non pistrino traditur atque asino?
- quem si qua attingit, non illam posse putemus