Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- fixa corona foret, sed nos quoque fulgeremus
- devotae flavi verticis exuviae,
- uvidulam a fletu cedentem ad temple deum me
- sidus in antiquis diva novum posuit:
- Virginis et saevi contingens namque Leonis
- lumina, Callisto iuncta Lycaoniae,
- vertor in occasum, tardum dux ante Booten,
- qui vix sero alto mergitur Oceano.
- sed quamquam me nocte premunt vestigia divum,
- lux autem canae Tethyi restituit,
- (pace tua fari hic liceat, Rhamnusia virgo:
- namque ego non ullo vera timore tegam,
- nec si me infestis discerpent sidera dictis,
- condita quin veri pectoris evoluam)
- non his tam laetor rebus quam me afore semper
- afore me a dominae vertice discrucior,
- quicum ego, dum virgo quondam fuit, omnibus expers
- unguentis, una milia multa bibi.
- nunc vos optato quom iunxit lumine taeda,
- non prius unanimis corpora coniugibus